Sophie kan het verdriet niet aan. Ze weet maar één oplossing: weg van de plaats waar de herinneringen haar telkens teveel worden. Zodra zich een reden aandient, vlucht ze voor haar ouders, haar vrienden en haar huis. Op haar reis ontmoet ze Lenie. De oude vrouw ontvangt haar hartelijk. Hoewel ze Sophie lijkt te doorzien, vraagt ze nergens naar. Integendeel, ze vertelt Sophie uit haar eigen verleden. En haar verhaal is zó meeslepend, dat Sophie door Lenies woorden wordt meegenomen naar een wereld van lang geleden. Zonder dat Sophie het aanvankelijk in de gaten heeft, houdt het verleden haar een spiegel voor. Dat geeft een onverwachte wending. Maar maakt het ook een einde aan Sophies vlucht? Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie