Als Nora tijdens de laatste maanden van haar zwangerschap door medische complicaties aan bed gekluisterd raakt, nemen zij en haar man Signora A. in dienst om Nora te verzorgen en hen te helpen met het huishouden. Na de geboorte van hun zoontje blijft Signora A. als kinderjuf voor hen werken, maar ze is veel meer dan alleen een oppas of huishoudster. Ze vangt al hun onzekerheden op en wordt de bewaakster van hun relatie, het kompas dat het paar door windstilten en stormen loodst. Als Signora A. hun plotseling door een ziekte wordt afgenomen, vallen ze in een diep gat. ‘Zij was de enige echte getuige geweest van de onderneming die we dag na dag volbrachten, de enige getuige van de band die er tussen ons was. Zonder haar blik voelden we ons in gevaar.’ Maar Nora en haar man moeten nog ontdekken dat zij inmiddels net zo sterk zijn geworden als Signora A. In Het zwart en het zilver registreert Paolo Giordano op gevoelige wijze de schokken in het dagelijks leven van een jong gezin, de blijdschap en het verdriet, het onvermogen en het verlangen. Het is na De eenzaamheid van de priemgetallen en Het menselijk lichaam wederom een prachtig geschreven roman over liefde, verlies en eenzaamheid. 'Op mijn vijfendertigste verjaardag liet Signora A. plotseling de onverzettelijkheid varen die haar in mijn ogen meer dan elke andere karaktereigenschap kenmerkte, en verliet, reeds opgebaard in een bed dat veel te groot leek voor haar lichaam, de wereld die wij kennen.' Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie