Niet ver voorbij Wenen begint het Europa waar de adem van Jozef Stalin nog voelbaar is. Roemenen, Hongaren en Moldaviërs leven er nog altijd met de nasleep van het Verdrag van Trianon en de Conferentie van Yalta; verscheurende dwangbevelen die na de wereldoorlogen door de overwinnaars aan deze landen zijn opgelegd. Coen Hilbrink trok naar het gebied en sprak met bewoners over de marginaliteit van hun bestaan. Flora, een wasvrouw die voor haar landgenoten nooit meer was dan een paria. Een oude Roma die de vroegere, communistische tijd verheerlijkt. Een Transsylvaanse baron die als vijand van de staat tot aan zijn pensioen dwangarbeid verrichtte. ‘Als je maar de juiste vrienden hebt en de politiek laat voor wat die is, kun je een goed leven hebben.’ Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie