Als Emma voor haar werk overgeplaatst wordt naar Londen doet ze, tot grote verbazing van haar collega’s, niet bepaald een vreugdedansje. Sterker nog, ze moet er niet aan denken om aan de andere kant van de Noordzee te gaan wonen. Zeker niet als blijkt dat haar irritantste collega’s met haar meegaan. Bovendien vindt Emma haar Engels niet bepaald goed en stiekem heeft ze enorm last van heimwee. Maar na het verbreken van haar relatie is ze wel op zoek naar een nieuwe woonruimte… En wordt het niet eens tijd dat ze op eigen benen leert staan? Met lood in haar schoenen pakt Emma haar koffers. Ze heeft in Londen een tijdelijke kamer kunnen huren bij Tilly, een meisje van haar leeftijd, en langzaam maar zeker went ze aan het idee dat ze een halfjaar van huis is. Dan blijkt dat Emma niet de enige is die bij Tilly een kamer huurt. Emma begint haar hart te verliezen aan Londen. Of hebben haar andere huisgenoten hier ook iets mee te maken? Wil ze straks nog wel naar huis? Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie