Kiev, oktober 2011 Een oude man zit op een bankje bij het monument ter nagedachtenis van de spelers van FC Start en mijmert weg naar vroeger. Meer bepaald naar de lente van 1941, toen hij hier als zeventienjarige superspits in het toenmalige Zenit-Stadion met Dynamo Kiev de pannen van het dak speelde. Maar ook naast het veld liep hij toen op wolkjes, omdat Maia, het mooiste meisje van Kiev en de rest van de wereld, voor hem had gekozen. De wereld en het leven lachen hem breed en zorgeloos toe. Tot de Duitsers, op weg naar Moskou, totaal onverwacht Oekraïne binnenvallen, er dood en vernieling zaaien en de jeugd en mooie toekomstdromen van de twee smoorverliefde tieners aan flarden schieten. ‘Een voetbalveld oplopen dat omringd is door zwaar bewapende vijandige soldaten, daar een wedstrijd spelen tegen militairen, die intussen jouw vrienden en familie vermoorden, en die match ook nog eens winnen, is niet gemakkelijk.’ - Yevgenia Korotkych, dochter van Nikolai ‘Koro’ Korotkych. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie