'En het geschiedde dat wij een maaltijd aanrichtten. Wij, vreemdelingen. Het werd een maaltijd, die ik altijd zal associeren met de opdracht van onze generatie: de oorlogstrauma's op te heffen door elkaar in de ogen te kijken, elkaars verhalen aan te horen en ze te eerbiedigen. Oorlogen die niet van jou zijn te leren begrijpen. oorlogen die ver weg plaatsvinden, oorlogen van mensen die andere talen spreken, er ander gewoonten op nahouden. Oorlogen van andere generaties, van kinderen die je klasgenoten worden, of je huisgenoten. Kortom, de opdracht om met het vreemde vrede te sluiten.' Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie
Je kunt dit boek lenen als je lid bent van de Bibliotheek.
Met het oog op 75 jaar bevrijding bundelde de Elte Rauch korte verhalen met herinneringen aan en ten gevolge van WO II. In de verhalen is een cruciale rol weggelegd voor het vaak onderschatte overdraagbare oorlogstrauma, dat in haar geval drie generaties treft. Haar schrijfstijl is fijngevoelig en uit de verhalen komt een zoektocht naar acceptatie en verzoening naar voren. Door de ontvankelijke opstelling van de auteur wordt de lezer meegezogen in haar zoektocht naar identiteit, waarin het Indische, joodse en Nederlandse verleden aanwezig blijft. Zij pleit voor het opheffen van oorlogstrauma's door elkaars verhalen aan te horen en te eerbiedigen.
Elte Rauch Vormen van vrede