Burhan Sönmez (1965) heeft drie romans op zijn naam staan, waarvoor hij met diverse prijzen is onderscheiden. Zijn werk is in meer dan dertig talen vertaald.​ Sönmez is geboren in Turkije en spreekt van jongs af aan zowel Turks als Koerdisch. Na als jurist in Istanbul te hebben gewerkt, week hij om politieke redenen uit naar Engeland, waar hij zo’n tien jaar in ballingschap heeft geleefd. Inmiddels woont hij beurtelings in Cambridge en Istanbul.

In 2017 is Burhan Sönmez onderscheiden met de Disturbing the Peace-prijs van de Vaclav Havel Library Foundation, die wordt toegekend aan schrijvers die gevaar lopen door hun werk. In april 2018 werd hij onderscheiden met de European Bank Literature Prize.

Bron: Uitgeverij Orlando

1. Wat was je eerste gedachte nadat je het boek dichtsloeg?
   
   
2. Met welk personage vereenzelvig jij je het meest? En waarom?
   
   
3. Welke verhaallijn in 'Istanbul, Istanbul' vind je het mooist? En waarom?
   
   
4. Heeft dit boek je somber gemaakt? Of vond je er juist hoop in?
   

5. 'Istanbul, Istanbul' wordt ook wel gezien als een ode aan de kracht van verhalen. Ben je het daarmee eens? Waarom wel of niet?

6. De schrijver heeft zich laten inspireren door de verhalen van Duizend-en-één-nacht. Zie jij de gelijkenis? En zie je ook verschillen?

7. Een andere inspiratiebron was 'Decamerone' van Giovanni Boccaccio. Ken je dat? En zo ja: wat is de grootste overeenkomst?

8. Welk personage zou je het eerst in vertrouwen nemen? En waarom?

9. Zie je dit boek eerder als een actueel verhaal of als een historisch verhaal? Waarom?

10. Heb je weleens eerder een boek over Istanbul gelezen? Zo ja: wat waren de verschillen en overeenkomsten met dit boek?