17 november 2020 | Tip van Ilse

‘De schaduw van de wind’. Het is het boek dat me, toen ik een tijdje wat minder las, weer aan het lezen heeft gebracht. Laat je niet afschrikken door die 544 pagina’s: tegen het einde wens je dat het boek twee keer zo dik was.

Dit is het verhaal van Daniel, die woont in het Barcelona van nét na de Spaanse Burgeroorlog. Zijn vader, boekhandelaar, neemt hem mee naar het geheime Kerkhof der Vergeten Boeken – een grote bibliotheek vol oude boeken die niemand meer kent. Daniel mag één boek mee naar huis nemen, op voorwaarde dat hij het met zijn leven beschermt. Dat boek is ‘De schaduw van de wind’. Daniel leest het boek in een nacht uit en is zo onder de indruk dat hij op zoek gaat naar meer werk van de schrijver. En dan ontvouwt zich een verhaal dat zijn weerga niet kent.

Het is spannend, duister, maar ook vol van romantiek en liefde voor boeken. ‘De schaduw van de wind’ is het eerste uit een vierdelige serie, ‘Het kerkhof der vergeten boeken’ – een fijne ontsnapping voor de komende lange winter.

Ilse
Contentspecialist Koninklijke Bibliotheek

Is er iets mooiers dan verdwijnen in een goed, dik boek? Voor mij niet.

Ik lees van alles. Van Russische klassiekers tot de nieuwste Murakami, van hilarische reisverhalen van Bill Bryson tot 'Homo Sapiens' van Yuval Noah Harrari. Het onderwerp en de stijl zijn niet eens zo belangrijk. Ik ga op zoek naar de belevingswereld en het verhaal van een ander. En het liefst van iemand die heel anders is dan ik.