29 september 2020 | Tip van Shanna

Als je op zoek bent naar een luchtig, vrolijk verhaal, dan is dit geen tip voor jou. Jonathan Littells 'De welwillenden' telt 1044 pagina’s, gevuld met gedetailleerde beschrijvingen van gruwelijkheden uit de Tweede Wereldoorlog. Het is letterlijk en figuurlijk een boek van formaat, een verhaal dat je niet snel zult vergeten.

We volgen Max Aue, een SS’er die door zijn positie van dichtbij meemaakt hoe de Holocaust vorm krijgt. We zien hoe hij, getraumatiseerd door de oorlog, steeds meer radicaliseert en zich onderdompelt in nazi-ideologie. Wat ik het meest indringende vond aan dit boek, is hoe het op een ongelofelijk manier zowel de slachtoffers als daders van de Holocaust een stem weet te geven. Het resultaat is een heftige mix van fictie en geschiedenis.

Ik heb het af en toe met een misselijk gevoel weg moeten leggen, maar tegelijkertijd kon ik het ook niet meer loslaten. Want hoe rauw en weerzinwekkend het boek ook is, dit verhaal moet verteld en gelezen worden.

Shanna
Klantadviseur bij de Koninklijke Bibliotheek

Als ik iets uitlees en vervolgens nog zó vol zit van het verhaal, dat ik even niet met iets nieuws kan beginnen: dat is voor mij het effect van een goed boek.

Ik geniet van verhalen waar nuance in zit. Goede boeken kunnen vanzelfsprekendheden onderuithalen en daardoor wereldbeelden op hun kop zetten. Daar zoek ik naar in een verhaal. Iets wat me stimuleert, maar ook bevraagt. Mijn lievelingsboeken raken een emotie bij me, hoe vaak ik ze ook lees, en zetten me aan het denken.

Dystopieën en verhalen die fictie en historie vermengen zijn daarom echte favorieten van mij. Denk aan 'The Silence of the Girls' van Pat Barker, 'De welwillenden' van Jonathan Littell of 'Brave New World' van Aldous Huxley.