26 mei 2020 | Tip van Ilse

Iets over mij: ik was vroeger niet zo goed in natuurkunde, scheikunde en biologie. Ik ben een alfa. Mijn vrienden daarentegen zijn vooral bèta’s. ’s Avonds in de kroeg praten ze over zwarte gaten. Ze begrijpen hoe het kan dat ik nu op een toetsenbord tik en dat er dan op mijn scherm iets verschijnt, terwijl er niet eens een draad tussen het scherm en het toetsenbord zit. Ze promoveren op onderwerpen die je met een microscoop bekijkt. Denk ik. Mijn tip voor jullie is het boek dat zij me aanraadden om beter te begrijpen waar ze het over hebben.

‘Een kleine geschiedenis van bijna alles’ werd geschreven door niemand minder dan Bill Bryson. Hij schrijft vooral reisboeken – maar gaat dit uiteindelijk ook niet over onze reis als mensheid? Het fijne van Bryson is (voor mij tenminste) dat hij net zo’n alfa is als ik, en dus alles tot in de puntjes heeft uitgezocht. Dit boek is het resultaat van járen onderzoek, samengevat in een paar honderd lekker weg te lezen pagina’s. En als je klaar bent, is de kans dat je de (digitale) pubquiz of het potje triviant wint opeens een stuk groter.

‘Een kleine geschiedenis van bijna alles’: dat is nog steeds een flinke geschiedenis. Het is ook best een dik boek. Maar het is zeker de moeite waard. Wat is een atoom? Hoe werken zwarte gaten? En wat is in vredesnaam thermodynamica? Lees dit boek en je weet het. En dat opgeschreven als een spannend verhaal. Mét grapjes!

Ilse
Contentspecialist Koninklijke Bibliotheek

Is er iets mooiers dan verdwijnen in een goed, dik boek? Voor mij niet.

Ik lees van alles. Van Russische klassiekers tot de nieuwste Murakami, van hilarische reisverhalen van Bill Bryson tot 'Homo Sapiens' van Yuval Noah Harrari. Het onderwerp en de stijl zijn niet eens zo belangrijk. Ik ga op zoek naar de belevingswereld en het verhaal van een ander. En het liefst van iemand die heel anders is dan ik.