14 januari 2020 | Tip van Danique

Jaren geleden tipte een vriendin me over dit boek. ‘Je gaat zo hard huilen,’ zei ze. En als er iets is wat ik bijna nooit doe, is het huilen bij een boek. Maar ze had gelijk. Ondertussen heb ik het boek al zo’n vijf keer opnieuw gelezen, en nog steeds raakt het mij. Dat terwijl ik precies weet wat er komen gaat en ik zelfs bepaalde stukken uit mijn hoofd ken. Maar John Green weet zo’n ontzettend krachtig verhaal neer te zetten…

‘Het grote misschien’ vertelt het verhaal van Miles. Hij is gefascineerd door de laatste woorden van beroemde personen en gaat op zoek naar ‘Het grote misschien’, net zoals de dichter Rabelais op zijn sterfbed deed. Miles ontmoet het meisje Alaska, waardoor zijn hele leven op zijn kop wordt gezet.

Wat zo’n simpel verhaal had kunnen worden, wordt een enorm krachtige vertelling. Ten eerste al door de hoofdstukken die aangeduid zijn met ’160 dagen ervoor’, etc. En, kleine spoiler: ja, je leest ook het ‘erna’. Alleen al hierdoor wil je maar door en door blijven lezen. Maar wat mij het meest aantrok was de schrijfstijl. John Green schrijft zo mooi, zo krachtig. De zinnen zijn quotes die je overal wilt opschrijven.

Het boek begint leuk en schattig. Je wilt gewoon weer heel even terug naar de tijd dat je ook nog tiener was. Tot je steeds dichter bij de ‘nog 1 dag ervoor’ komt. En BAM, daar is het. Het is werkelijk een stomp in je maag. En daarna is niks meer hetzelfde. Niet voor Miles, en misschien ook niet meer voor jou als lezer.

‘Het grote misschien’ heeft een enorme indruk op mij gemaakt. Een mix van filosofie, tragedie en humor. Een boek dat je zeker bij zal blijven.

Danique
Content creator bij de Bibliotheek Zuid-Kennemerland

Ik lees werkelijk alles wat los en vast zit. Van young adult tot romans en van literatuur tot thrillers. Om de paar maanden heb ik weer een ander favoriet genre. Dan lees ik alleen maar romans achter elkaar, tot ik ze niet meer kan zien. Hierna spring ik weer over naar thrillers, dan weer naar young adult… De mooiste boeken die ik de afgelopen tijd heb gelezen zijn toch wel ‘De zon achterna’ van Shobha Rao en ‘Het huis voor ongewenste meisjes’ van Joanna Goodman.