10 september 2019 | Tip van Nicole

Dear Juliet,

Een jaar of tien geleden stond ik in de Broese in Utrecht met dit boek over jouw belevenissen op Guernsey in m’n handen. Ik heb het toen weer teruggelegd, ik weet niet meer waarom. Misschien vanwege de belachelijke titel. Of omdat het me toch niet zo aansprak dat het hele boek uit brieven bestond. Hoe dan ook, ik ging verder in andere boeken. In de tussentijd werden jouw avonturen verfilmd. Nota bene met onze ‘eigen’ Michiel Huisman!

Maar goed nieuws, lieve Juliet: ik heb het boek inmiddels gelezen. Ik verwachtte een feelgood, en dat was het ten dele ook (van alle brieven moest ik toch vooral lachen om die van jou: scherp en grappig). Maar met de verdrietige beschrijvingen over de bezetting van Guernsey door de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog was het boek toch serieuzer dan ik had verwacht. Al met al een mooie mix van heftig en dartelend.

En al die brieven, dat was eigenlijk heel leuk. Ik kreeg zelf ook weer zin om ze te gaan schrijven. Alleen die titel… Die vind ik nog steeds niets.

Yours,

Nicole

Nicole
Hoofdredacteur online Bibliotheek

Een dag niet gelezen is een dag niet geleefd. Net dat ene boek vinden dat je raakt is best een kunst, maar als het lukt is de beloning groot. In die zin ben ik misschien een beetje verslaafd.

Ik lees vooral literatuur. Nederlands en internationaal, bekend en minder bekend, recente prijswinnaars en gevestigde klassiekers.

De Tweede Wereldoorlog blijft trekken. 'Onder de Drachenwand'  van Arno Geiger en 'De reiziger' van Ulrich Alexander Boschwitz bijvoorbeeld. Mooie boeken die ik recentelijk las: 'The Silence of the Girls' (Pat Barker), 'A Spell of Winter' (Helen Dunmore) en 'Fall on Your Knees'  (Ann-Marie MacDonald).