Joe Speedboot

cover 'Joe Speedboot'

Tommy Wieringa

31 augustus 2021 | Tip van Sophie

Mijn broertje - inmiddels een volwassen scheikundedocent - was geen fervente lezer als jonge twintiger. Hij had net Harry Potter uit - alle zeven delen, dat dan weer wel - met rode oren een stukje Turks Fruit meegekregen en 'Het gouden ei' welwillend uitgelezen, maar daar hield zijn literaire bagage wel zo’n beetje op. Maar er was nog geen Netflix in Nederland, de dvd-speler haperde en het was zomer dus je moest wat. En hij vroeg: 'Zusje van me, jij zit altijd in de boeken, heb jij niet een tip voor mij?'

Het was de beste leessuggestie van mijn leven. Niet dat hij nu dagelijks Dostojevski declameert, maar 'Joe Spoedboot' was wel het begin van een veel beter gevulde boekenkast. En logisch. Wat een heerlijk boek. En niet alleen voor jongens die zich herkennen in het coming-of-age verhaal - al helpt hier en daar een anekdote over een piemel wel. Nee, iedere lezer is gebaat bij zo nu en dan een boek dat stijf staat van de lol, taalvondsten en onvervalste wijsheden ('Overmoed is net zo belangrijk als talent').

'Joe Speedboot' bewijst dat het kan: literatuur die lekker is, fris en noodzakelijk. Mijn broer heeft inmiddels de literaire canon zo goed als uit. En een robotgrasmaaier.

Bekijk het e-book

Bekijk het luisterboek


foto panellid Sophie



Sophie

Redacteur literatuur, Koninklijke Bibliotheek

Vooral in de trein lees ik veel, voornamelijk Nederlandse en Engelse literatuur. Het meest houd ik van boeken die nog een paar dagen in je hoofd blijven zitten.

Tot mijn favoriete schrijvers horen zeker Arnon Grunberg, Willem Frederik Hermans, Esther Gerritsen en Michel Houllebecq. De laatste tijd heb ik ook een voorliefde voor journalisten die - liefst met enige ironie – boeken schrijven, zoals Bram Vermeulen en Joris van Casteren. Ook de columns van Sylvia Witteman kan ik waarderen.

Van de boeken die ik onlangs las, werd ik door 'Oude meesters' van Joost de Vries intellectueel het meest geprikkeld, had 'Het monster van Essex' van Sarah Perry het gaafste plot en herkende ik mezelf het sterkst in 'Spiegel, spiegel, schouder' van Dorthe Nors.


Alle tips van Sophie