7 mei 2019 | Tip van Ariënne

In twee avonden vloog ik door dit boek heen. En in die twee avonden heb ik een bijzondere reeks van emoties beleefd: verdriet, vrolijkheid, hoop en vertedering.

President Abraham Lincoln verliest in 1862 zijn elfjarige zoontje Willie aan tyfus. Het moment dat Willie wordt bijgezet in de crypte, verschijnt hij als geest in de bardo, een soort voorgeborchte op het kerkhof zelf. Daar is hij niet alleen: er hangen meer geesten rond die het leven niet los kunnen laten. De president komt nog enkele keren naar de crypte om te rouwen. De geesten zien hem als een mogelijke poort terug naar het leven.

‘Lincoln in de bardo’ is een prachtige roman over de dood, rouw, leven, spijt en acceptatie. Misschien moet je aan de vorm wennen: de dialogen worden afgewisseld met krantenberichten, getuigenverslagen en stukjes biografie. Laat dat je niet tegenhouden. De overlijdensverhalen van de geesten zijn soms om te gieren. En het moment dat Lincoln nog één keer zijn zoon vasthoudt, zal je niet onberoerd laten.

Ariënne
Contentspecialist online Bibliotheek

Met een kop thee, een deken en een goed boek in mijn leesstoel. Zo ziet mijn favoriete avond eruit.

Dat goede boek kan voor mij van alles zijn, fictie of non-fictie. Het liefst duik ik in Engelstalige fantasy, horror en historische romans. Schrijvers van wie ik beduimelde boeken heb, zijn J.R.R. Tolkien, Stephen King en Ken Follett.

Deze boeken las ik onlangs: 'The Outsider' van Stephen King kon ik niet neerleggen, ik lag krom van het lachen om 'The Hitchhiker's Guide to the Galaxy'-serie van Douglas Adams en ik verloor mezelf in de geschiedenis van Westeros in George R.R. Martin's 'Fire and Blood'.