Red ons, Maria Montanelli

cover 'Red ons, Maria Montanelli'

Herman Koch

1 oktober 2019 | Tip van Sophie

Iedereen die ooit op school heeft gezeten herinnert zich wel een leraar met geitenwollensokken of sandalen. ‘Daar eindigt de goede smaak en begint de overlast.’ Sommigen zullen er met enige weerzin of zelfs lichte misselijkheid aan terugdenken.

De verteller van dit boek ervaart werkelijk pure haat als hij aan zijn school denkt,
het Montanelli Lyceum, waar alles ‘leuk’ moet zijn en ‘het psychologische geouwehoer zo ongeveer tot de voertaal is verheven’.

De hoofdpersoon - zoals in meer boeken van Koch een sterk observator met een twijfelachtig moreel kompas - kijkt terug op de tragische periode in zijn leven dat een zwakbegaafde jongen bij hem in de klas kwam. Zijn scherpe, humoristische relaas is een aanklacht tegen zijn sociale milieu, zijn vader en de school.

Ergens las ik ‘verplicht voorlichtingsmateriaal voor ouders van kinderen in groep 8’. Daar sluit ik me van harte bij aan.

Bekijk het e-book

Bekijk het luisterboek


foto panellid Nicole



Sophie

Redacteur literatuur, Koninklijke Bibliotheek

Vooral in de trein lees ik veel, voornamelijk Nederlandse en Engelse literatuur. Het meest houd ik van boeken die nog een paar dagen in je hoofd blijven zitten.

Tot mijn favoriete schrijvers horen zeker Arnon Grunberg, Willem Frederik Hermans, Esther Gerritsen en Michel Houllebecq. De laatste tijd heb ik ook een voorliefde voor journalisten die - liefst met enige ironie – boeken schrijven, zoals Bram Vermeulen en Joris van Casteren. Ook de columns van Sylvia Witteman kan ik waarderen.

Van de boeken die ik onlangs las, werd ik door 'Oude meesters' van Joost de Vries intellectueel het meest geprikkeld, had 'Het monster van Essex' van Sarah Perry het gaafste plot en herkende ik mezelf het sterkst in 'Spiegel, spiegel, schouder' van Dorthe Nors.


Alle tips van Sophie