1 december 2020 | Tip van Nicole

Mijn moeder is een smalltalktalent. Het maakt niet uit waar of met wie, haar mond gaat open, een paar woorden en hopla, contact. Helaas heb ik dit talent niet van haar overgenomen. Ik heb meer een soort diepgeworteld gevoel dat niemand op mij zit te wachten. Ik wil anderen niet te veel lastig vallen met mezelf.

Je moet er ook een beetje lef voor hebben. Je gooit er iets uit en hoopt maar dat de ander het opvangt. Jóu opvangt. En eerlijk is eerlijk, ik durf dat dus soms gewoon niet. Andersom: als iemand tegen mij begint te smalltalken, sta ik vaak met m’n mond vol tanden. En vang ik de ander dus niet op.

En dat is jammer, want, zoals Liz Luyben en Iris Posthouwer schrijven: ‘Zonder smalltalk geen big talk’. Zeker nu we al zo lang thuis werken en de koffiepraat met collega’s er volledig bij inschiet, wordt het tijd om hier iets aan te doen. Gelukkig schreven zij dit geweldige boek vol goede tips.

Bijvoorbeeld: bereid je voor. Je kunt wel gaan zitten wachten op die briljante ingeving, maar je kunt ook het heft in eigen hand nemen en alvast bedenken wat je gaat zeggen. Het heft in eigen hand nemen is sowieso een rode draad in dit boek. Hoe start je een gesprek, hoe maak je er netjes een eind aan, hoe ga je de diepte in en hoe stuur je het gesprek een andere kant op?

In het boek staan onder andere een stappenplan ‘weerspiegelen’, goede vragen om het gesprek de diepte in te krijgen en een 30-dagenchallenge. Deze begint bij een praatje met een servicemedewerker en wordt daarna iedere dag iets uitdagender.

Een handig en praktisch boek dus. Dat je met een paar simpele trucjes het contact tot stand kunt brengen, is een heerlijke gedachte. En het werkte bij mij deze zomer erg goed. Ik had op straat meer gesprekjes met buren en het werd steeds leuker. Mijn innerlijke schijtluis raakte steeds meer op de achtergrond.

Toen mijn dochtertje in september startte op de basisschool ging ik dan ook heel onbevangen het schoolplein op. Helaas ging ik bij een van de moeders onverklaarbaar op mijn plaat en nu durf ik dus weer niet. Het boek er maar weer bij gepakt. Focus verleggen naar andere schoolpleinouders en weer opkrabbelen. Een talent zoals mijn moeder dat heeft zal ik er nooit meer voor krijgen vrees ik, maar met dit boek is er zelfs voor mij nog hoop ...

Nicole
Hoofdredacteur online Bibliotheek

Ik lees vooral literatuur, maar daarbinnen heel gevarieerd. Nederlandse en internationale literatuur, bekend en minder bekend, recente prijswinnaars en gevestigde klassiekers.

De Tweede Wereldoorlog blijft trekken. 'Mijn naam is Selma' van Selma van der Perre bijvoorbeeld.

Mooie boeken die ik recentelijk las: 'Bastard Out of Carolina' (Dorothy Allison), 'The Miseducation of Cameron Post' (Emily M. Danfort) en 'Nacht in Caracas' (Karina Sainz Borgo).