Chris Seutorius heeft zich teruggetrokken in de Belgische Ardennen. Zijn voorgenomen werkzaamheden aan een biografie over de vijftiende-eeuwse Italiaanse filosoof Pico della Mirandola vorderen maar traag. Zijn aandacht wordt opgeëist door de aanschaf en de verbouwing van de pastorie die hij betrokken heeft. Verwikkelingen in het dorp waarvan hij nu de nieuwste inwoner is worden afgewisseld met een scherp zelfonderzoek. In het omzien naar het verleden concentreert Chris zich op de momenten dat hij meende in te zien hoe een mens kan ontsnappen aan zowel het leven als de dood. Deze momenten komen naar voren in een bontgekleurd relaas van liefde en dood, van vriendschap en verlies en van vrolijkheid en eenzaamheid. Zal Chris zijn volmaakte ontsnapping realiseren? Wie denkt dat schraalhans regeert in de Nederlandse letteren kan bij Hemker opgelucht ademhalen. Geen sprake van amechtig gehaast: ‘Hoogmoed’ toont een schrijver die zijn taal tot in de finesses beheerst en die als geen ander een lezer weet te vermaken met een proza dat geestig, erudiet en eigenzinnig is. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie