Remco Vanroeslare, fotograaf van professie, is de vijftig al gepasseerd als zijn moeder het stilzwijgen verbreekt over een onderduiker in haar ouderlijk huis, in een polder ten zuiden van Amsterdam. Het is een even onthutsende als met schaamte omgeven oorlogsgeschiedenis over een jonge man die zijn handen niet kan thuishouden bij de vrouwen die hem omringen. Met verstrekkende gevolgen. Remco, zelf een kind van de jaren zestig en zeventig, realiseert zich dat zijn leven onder het dwingende motto Love & Peace feitelijk doordrenkt is van de oorlog. De confessies van zijn moeder voeren hem naar Canada en de VS, op zoek naar een onbekende joodse vrouw en haar zoon. De oorlog werkt door. Altijd. Ook in tijden van vrede. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie