In een brief aan haar uitgever legt vertaalster May uit hoe een treffend potloodportret het begin vormde van een verstikkende uitwisseling van woorden met Aline, een jonge vrouw die zich al lijkt te verzoenen met haar nakende dood. Hoe harder May deze Aline probeert te leren kennen, te begrijpen, te redden, hoe meer May met lege handen lijkt te staan. En lege pagina's. Tosca is een poëtische roman vol onderhuidse spanning over twee vrouwen die verstrengeld raken in een toxische relatie, waarbij de grens tussen feit en fictie flou wordt en waarin steeds twijfelachtiger wordt wie wie parasiteert. Een even zinderend als poëtisch kat-en-muisspel. Maud Vanhauwaert is een schrijver die genres oprekt en voor wie vorm minstens zo belangrijk is als de inhoud. Daarom verschijnt tegelijkertijd met de normale editie van Tosca ook een speciale editie in beperkte oplage. 'Vaak heb ik gedacht: zij is een gesloten boek; beter dan ik kan niemand haar lezen,' schrijft May over Aline in Tosca. De speciale editie sluit hierop aan: het is een - letterlijk - gesloten boek, een paperback met japanse binding waarbij je de pagina's zelf moet openscheuren met een bijkomend kaartje, waardoor het verhaal zich op een unieke wijze ontvouwt. Maud Vanhauwaert is schrijver en performer. Ze publiceerde de gelauwerde bundels Ik ben mogelijk (2011) en Wij zijn evenwijdig (2014) en schrijft cursiefjes voor De Morgen. Uit haar Antwerps stadsdichterschap vloeide Het stad in mij (2020), dat werd bekroond met de Jan Campertprijs en door De Morgen 'een feest' werd genoemd. Tosca is haar romandebuut. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie