De bundel De Lichtstraat is geschreven in het spanningsveld tussen de uiterlijke, meetbare tijd en de tijd zoals die door de dichter werd ervaren: de onmeetbare innerlijke. De rode draad die de verschillende cycli verbindt, is het gewicht en tegelijkertijd de vluchtigheid van wat voorvalt in ieders leven: geboorte, liefde, verval, dood. Fleur Bourgonje probeert door middel van de taal vorm te geven aan dit verstrijken van de tijd en het bijbehorende besef van betrekkelijkheid. Het dichten is voor haar ook een poging de angst voor die betrekkelijkheid te bezweren. Centraal in de bundel staat de cyclus De Lichtstraat. De gedichten zijn gesitueerd in de Lichtstraat - Begane Grond - van het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis in Amsterdam. In deze reeks lopen de uiterlijke en innerlijke tijd speels en wreed in elkaar over. Van Fleur Bourgonje (1946) verschenen bij De Arbeiderspers o.a. de romans Stromboli (2007) en Verdwijnpunt (2009), en de dichtbundel Hartenbeest (2009). Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie