Bekentenis: bij een redactievergadering heb ik een keertje voor de grap gezegd dat elke vrouw op haar dertigste een volledige uitzet cadeau zou moeten krijgen - trouwerij of niet. Nou, iedereen keek me aan alsof ik gestoord was. Ik ben eenendertig! Heb ik zo langzamerhand nog geen recht op een gratis pannenset? Het zit Emma Carter niet mee. Haar vriendje gaat een gouden toekomst tegemoet - aan de andere kant van het land en zonder haar; haar baantje op de redactie van een bruidsmagazine wil maar geen flitsende carrière worden, en haar vaste kapper heeft zijn schaar aan de wilgen gehangen. Bovendien heeft ze vijf kilo hardnekkig overgewicht, dankzij haar relatie met datzelfde vriendje. Met die ballast hoeft ze op het gebied van romantiek niet veel te verwachten, vreest ze. En dat terwijl iedereen om haar heen plotseling over trouwen begint! Met de moed der wanhoop besluit Emma toch maar te gaan daten, want alleen zijn is niets voor haar. Na een aantal rampzalige afspraakjes, pijnlijke ervaringen met martelwerktuigen vermomd als fitnessapparatuur en een door haar eigen innerlijke duiveltje verprutste promotie is ze ten einde raad. Gelukkig zorgt een toevallige ontmoeting met een docent van de NYU ervoor dat ze weer durft te geloven dat ze echt kan schrijven. En lijkt het erop dat het toch iets kan worden met de man op wie ze heimelijk verliefd is... Dit verhaal is eerder verschenen onder de titel Doorgaan na Derrick. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie