De Nationale Synode van Dordrecht (1618-1619) is een uniek moment in de geschiedenis van het calvinisme. Deze bundel verschijnt ter gelegenheid van de vierhonderdjarige herdenking van deze synode. Zes auteurs belichten kerkhistorische en theologische aspecten en gaan in op de actuele betekenis van het in Dordt gevoerde debat. Prof. dr. W.J. op 't Hof laat zien dat - verrassend genoeg - juist enkele nadere reformatoren kritiek op de synode hadden. Dr. H. Uil maakt duidelijk hoe de synode de catechese aan de jeugd wilde inzetten als middel tot versterking van de uniformiteit van de leer. De Remonstrantie (1610) is volgens prof. dr. W. van Vlastuin de 'meest gereformeerde versie' van het remonstrantse gedachtegoed. Maar ook in dit geschrift wordt aan het werk van God tekort gedaan. Ds. G. Clements stelt de vraag of we de parel van de zekerheid van het geloof, die in Christus ligt, niet verliezen. In zijn bijdrage laat ds. J.M.D. de Heer zien hoe het Dordtse debat rond algemene verzoening en vrije wil nog altijd actueel is. L. van der Tang gaat in op de zeggingskracht van de Dordtse Leerregels voor deze tijd, nu grote nieuwe vraagstukken spelen. Wat betekent de plicht om te belijden anno 2018? Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie