Rouwen om het verlies van een geliefde, je baan, je gezondheid. Verdriet hebben omdat je kinderloos of single bent. Niemand heeft gestudeerd voor verdriet hebben en rouwen. Toch krijgen we er allemaal mee te maken. Er zijn mensen die zeggen dat het een weg is die je moet afleggen, maar verdriet lijkt vaak meer op een doolhof. Of een wenteltrap: soms denk je dat je in het - zelfde kringetje ronddraait, maar als je goed kijkt, verandert het perspectief toch. Rouwen is een persoonlijk antwoord op leed. Niemand kan je voorschrijven hoe het moet, maar er zijn wel een paar dingen die kunnen helpen.Daarover gaat dit boek. Het is bedoeld als steun, om je eigen weg te vinden in het onherbergzame land van verdriet. Er komen veel mensen aan het woord die ervaring hebben met verdriet en een weg zochten om verder te gaan.De auteur houdt zich daarbij vast aan de Grote Verhalen uit de christelijke traditie die al eeuwenlang richting wijzen. Die geven geen antwoord op alle vragen over kwaad en lijden, maar bevatten wel genoeg antwoord om het met deze vragen uit te houden. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie