Ik herken hier alles. De geur van zwavel, bloed en pis. Het doffe gebrom in de verte en het geluid van sijpelend water langs de wanden. De spiegelgladde, oneffen vloer met hier en daar uitgeholde stenen onder mijn voeten en de grote plassen. Gepiep van een rat. Als ik al twijfelde over deze plaats, weet ik het nu zeker: hier ben ik ondervraagd. Hier hebben ze mijn rug kapotgeslagen. Ik kijk naar beneden en verwacht half en half Hummeltje in mijn armen te zien. In de stadstaat Decadentia, waar het geloof in de walvisgod Maremoto een steeds prominentere plaats inneemt, stapelen de problemen voor lelie Aquavalenta zich op. Verdacht van misdaden die ze niet begaan heeft en zoekend naar haar geliefden, rest haar niets anders dan terug te gaan naar plaatsen waar ze nooit meer heen had willen gaan.Ondertussen sijpelt verloedering door de straten. Steeds meer burgers ondervinden problemen door het verlies van hun eigenschappen, met armoede en corruptie tot gevolg. Meer en meer wordt Lelie duidelijk dat er grote gebeurtenissen beraamd worden die Decadentia voorgoed zullen veranderen. Als ze nu maar wist welke... Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie