In De dingen die je vergeet onderzoekt Gijs van der Sanden wat het betekent om te rouwen nadat hij als jonge twintiger allebei zijn ouders onverwachts verloor. Aan de hand van herinneringen, beschouwingen en zelfonderzoek probeert hij antwoorden te vinden op de grote en kleine vragen rondom rouw en verlies. Hoe blijf je overeind staan als je beide ouders er niet meer zijn? Waarom roept het woord ‘wees’ zoveel aversie in hem op? Waarom is het zo moeilijk om de ander deelgenoot te maken van een verlies? Is rouw ooit klaar? Al schrijvende komt hij steeds dichter bij de kern van zijn gemis. In glasheldere bewoordingen legt Gijs van der Sanden uit wat er verkeerd is aan de manier waarop we rouw in een door zelfverbetering en geluk geobsedeerde wereld zijn gaan benaderen: als een verhaal met een begin en een eind. De dingen die je vergeet is zijn persoonlijke zoektocht naar een nieuw narratief. ‘Van der Sanden schrijft met zowel journalistieke als literaire pen; toegankelijk en gestileerd. Het boek leest als een roman.’ – Barbara van Beukering, journalist en auteur van Je kunt het maar één keer doen Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie